Drodzy Przyjaciele Oblubieńca!

Czas, w którym żyjemy jest wyjątkowy. Myślę, że nikt z nas nie przypuszczał, że w taki sposób będziemy przeżywali ten Wielki – spędzając czas „uwięzieni” w domach, odwołując spotkania wspólnoty, rekolekcje, a nawet nie mając dostępu do sakramentów. Mieliśmy zaplanowanych wiele wydarzeń ewangelizacyjnych i formacyjnych, a tymczasem Pan Bóg zaprosił nas wszystkich do przeżywania tego czasu, w zupełnie innej formie.

JAK WIĘC PRZEŻYĆ TEN CZAS W DUCHU I CHARYZMACIE WSPÓLNOTY PRZYJACIELE OBLUBIEŃCA?

Przede wszystkim nie wpadać w panikę i zwątpienie, a spojrzeć na to co się dzieje z perspektywy wiary.

I. Formacja, aby mieć aktualne doświadczenie, że Bóg jest Miłością i Miłosierdziem

Być może po ludzku trudno dostrzec miłość i miłosierdzie Boga w tym, co się aktualnie dzieje. Lecz myśmy przecież poznali i wciąż poznajemy Boga, który jest dobrym Ojcem i czuwa nad nami. Nie wiemy, co się wydarzy; nie wiemy, jak potoczą się losy świata i nasze. Jedno, co wiemy i co jest pewne, bo Bóg objawił to w swoim Słowie – to prawda o tym, że On jest naszym Ojcem, jest dobry miłosierny, żyje i wciąż działa. Wykorzystajmy ten czas na formację, która pogłębi nasze aktualne doświadczenie bycia kochanym przez Boga i umocni nasze dziecięce zaufanie wobec Niego.

Pan Bóg we wszystkim współdziała z tymi, którzy Go miłują (por. Rz 8, 28). Oznacza to, że dla tych, którzy wierzą, wszystko służy ku ich dobremu – nawet trudności, epidemie, kwarantanny i brak dostępu do sakramentów. Nie jest to czas lenistwa, narzekania, apokaliptycznych wizji, strachu czy przesadnego aktywizmu, lecz czas szczególnych rekolekcji:

• Ich organizatorem jest sam Pan Bóg.
• Trwają nie godzinę w ciągu dnia, ale cały czas (24h), aż do odwołania.
• Ich miejscem jest nie tyle kościół jako budynek, lecz nasza codzienność - dom i praca.
• Specyfiką tegorocznych wyjątkowych rekolekcji wielkopostnych jest to, że mamy niepowtarzalną okazję, by nie tylko karmić się treściami nauk, ale przede wszystkim zweryfikować swoją wiarę w konkretnych bardzo trudnych sytuacjach codziennego życia.

W związku z tym bardzo proszę, aby w najbliższym czasie:

Każdy członek wspólnoty dokładnie zaplanował swój dzień, przeznaczając konkretny czas na formację (przede wszystkim na modlitwę osobistą). Umiejętność organizacji czasu i stawiania sobie wymagań jest jednym z przejawów dojrzałości w wierze, do której wychowuje nas nasza wspólnota.

Naszą formacją ma być teraz:

• codzienna modlitwa osobista (pacierz, Koronka itp., modlitwa ciszy, uwielbienie, adoracja) przeżywana w domu,
• rozważanie Słowa Bożego z dnia,
• modlitwa wspólnotowa w naszych rodzinach – codzienny Różaniec o godz. 20.30.
• uczestnictwo we Mszy świętej w niedzielę poprzez media i przyjęcie Komunii Świętej duchowej, która w świetle nauczania Soboru Trydenckiego przynosi takie same skutki jak Komunia św. przyjęta fizycznie, lub - jeśli sytuacja i bezpieczeństwo na to pozwala – uczestnictwo we Mszy św. w kościele.

Chcąc pozostać w łączności duchowej i modlitewnej z Wami w tym czasie od tego tygodnia rozpoczęliśmy transmisję modlitw i Eucharystii z Domu Formacyjnego dla Mężczyzn w Lublinie przez ogólnopolski profil Wspólnoty na Facebooku. Można oglądać transmisje nie mając założonego konta na FB. Godziny transmisji oraz link do profilu znajduje się tutaj --> kliknij.

• wielkopostne praktyki ascetyczne przeżywane w domu, w miarę możliwości w łączności z innymi za pośrednictwem środków społecznego przekazu (post i Droga Krzyżowa w piątek, Gorzkie Żale w niedzielę, jałmużna).

Powyższe tradycyjne formy modlitwy są od wieków sprawdzone! Są skuteczne i mają wielką wartość formacyjną, pod warunkiem, że pójdziemy w ich głąb. Pamiętajmy, że Pan Bóg działa przez proste znaki (patrz uzdrowienie wodza syryjskiego Naamana - 2 Krl 5, 1-15a) i najważniejsze jest to, co się dzieje w „izdebce naszego serca” wobec Ojca, który widzi w ukryciu (Mt 6, 1-18).

Bardzo proszę w tym wyjątkowym czasie nie mnożyć pobożności i nie wpadać w przesadny i niezdrowy aktywizm, zwłaszcza jeśli wiąże się on z niebezpieczeństwem narażenia zdrowia własnego i innych osób.

Nie mnóżmy i nie szukajmy nowych form pobożności. Jest to subtelna, ale bardzo skuteczna pokusa złego ducha, która owocuje płytkością formacji i ucieczką od faktycznych problemów w naszym życiu, nad którymi powinniśmy w tym czasie pracować. Być może taką przestrzenią, w której potrzebujesz nawrócenia a do której teraz Bóg szczególnie Cię zaprasza są relacje z Twoimi domownikami.

Bardzo proszę, aby roztropnie podejść do słuchania internetowych rekolekcji na takich kanałach jak Youtube! Nie wszystko, co znajdziemy w Internecie – nawet u uznanych autorów – będzie służyło w tym czasie naszemu duchowemu rozwojowi. Już teraz widzimy, jak wiele osób próbuje po swojemu interpretować bieżące wydarzenia, nie znając podstawowych prawd teologicznych czy nauczania Kościoła i podważać decyzje biskupów, wprowadzając zamęt i strach. Nie zaczytujmy się w prywatnych (i nieraz nieuznanych przez Kościół) objawieniach. NIE PRZEKAZUJMY SOBIE ŻADNYCH „ŁAŃCUSZKÓW”, KTÓRE NIERAZ MAJĄ WIĘCEJ WSPÓLNEGO Z MAGIĄ NIŻ Z CHRZEŚCIJAŃSTWEM! Sięgajmy za to do sprawdzonych źródeł, a zwłaszcza Pisma Świętego i oficjalnej nauki Kościoła.

Naszymi duchowymi przewodnikami na ten czas niech będą nasi Biskupi, którym Pan Bóg powierzył troskę nad Kościołem i Pasterze, którzy przewodzą naszej wspólnocie. Mają oni urząd i charyzmat władzy pasterskiej, dlatego uszanujmy ich wszelkie decyzje i postanowienia, ufając, że Pan Bóg właśnie przez nich kieruje Kościołem i przez nich realizuje się wola Boga. Z wielką wiarą i ufnością stosujmy się do ich poleceń, nawet jeśli będą nas prosić o trudne rzeczy, jak np. pozostanie w domu czy Komunia Święta w innej formie, niż jesteśmy do tego przyzwyczajeni.

II. Ewangelizacja

Jednym z istotnych wymiarów duchowości naszej wspólnoty jest ewangelizacja. Pod tym pojęciem kryje jednak dużo więcej niż o głoszenie Słowa Bożego na ambonie czy rozmowa o Bogu z kimś w cztery oczy.

W każdym czasie Kościół potrzebuje takich form ewangelizacji, które będą adekwatne do tego, co się dzieje. W obliczu panującej epidemii, naszą podstawową formą ewangelizacji niech będzie modlitwa za chorych, za służbę zdrowia, za Ojczyznę, rządzących i naszych Pasterzy. Nie jest to wcale gorsza forma ewangelizacji – wręcz przeciwnie – upraszanie miłosierdzia dla świata wydaje się teraz jednym z najpiękniejszych darów, jakie możemy temu światu dać.

Jako Przyjaciele Oblubieńca w tym trudnym czasie służmy innym przede wszystkim naszą wrażliwością na potrzeby innych, życzliwością, pogodą ducha i pokojem serca, wypływającym z naszej osobistej głębokiej relacji z Jezusem-Oblubieńcem. Podczas, gdy wiele osób będzie się bało nadchodzących wydarzeń – my mamy być dla nich drogowskazem wskazującym Jezusa – źródło pokoju i radości. Wszystkich Was zawierzam opiece Matce Bożej – Niewieście Niosącej Chrystusa i świętych, którzy patronują naszej wspólnocie – św. Janowi Chrzcicielowi i Wincentemu Pallottiemu. Gorąco proszę o modlitwę za mnie i wszystkich odpowiedzialnych za naszą wspólnotę. Codziennie również pamiętam o każdym z was w mojej osobistej modlitwie.

Niech Pan Bóg błogosławi Wam i Waszym rodzinom, a Maryja nasza Matka chroni od złego+

Ks. Łukasz Żaba SAC

wraz z Radą Generalną Wspólnoty Przyjaciele Oblubieńca